پکن | Beijing

پایتخت جمهوری خلق چین و یکی از پرجمعیت‌ترین شهرهای دنیاست. این شهر در سال ۲۰۱۳ بیش از ۲۱ میلیون نفر سکنه داشته‌است. پکن دومین شهر پرجمعیت چین پس از شانگهای و مرکز سیاسی، فرهنگی و آموزشی کشور است. فرودگاه بین‌المللی پکندومین فرودگاه شلوغ دنیا از نظر ترافیک مسافران است. سابقه تاریخی شهر به سه هزار سال پیش می‌رسد و در هشت قرن اخیر در اغلب دوره‌ها پایتخت چین بوده‌است. کمتر شهرهایی در دنیا هستند که برای دوره‌ای چنین طولانی مرکز سیاسی و فرهنگی باقی مانده باشند به همین جهت آثار تاریخی زیادی در شهر وجود دارد. پکن میزبان المپیک ۲۰۰۸ بود و برای برگزاری المپیک زمستانی ۲۰۲۲ هم انتخاب شده و به این ترتیب اولین شهری است که هم المپیک تابستانی و هم المپیک زمستانی را برگزار خواهد کرد .

گفته می‌شود منطقه ای که پکن در آن قرار دارد، از هزاره اول پیش از میلاد، مسکونی بوده است و به آن جی گفته می‌شده است. این شهر باستانی، امروزه دیگر کاملاً مفقود شده و تلاش باستان شناسان برای یافتن بقایای آن تاکنون ناکام مانده است.

چند قرن پس از میلاد، پکن به صورت چند شهر بسیار کوچک نزدیک به هم وجود داشته است تا اینکه 10 قرن پس از میلاد -در زمان حکمرانی سلسله خیان لیائو- به صورت شهر مستقلی به عنوان پایتخت جنوبی انتخاب شد.

پس از حمله مغول‌ها و به قدرت رسیدن قوبلای قاآن؛ از آنجا که او می‌خواست به عنوان امپراتور چین بر تخت بنشیند، پکن به موقعیت ممتازی دست یافت چون کوبلای خان این شهر را به عنوان پایتخت امپراتوری خود برگزید.

چندین قرن بعد در سال 1949 و با به قدرت رسیدن مائوئیست‌ها، برای چندمین بار طی چند قرن اعلام شد پایتخت از پکن منتقل نخواهد شد. پس از آن تاریخ معاصر پکن آغاز می شود که مهمترین ویژگی آن رشد باورنکردنی شهر است.

پکن در شمال چین قرار دارد و کمان شمالی این شهر در محاصره چندین رشته کوه است. این کوه‌ها در طول تاریخ همانند سپری پکن را از دستبرد اقوام مهاجم شمالی محفوظ نگه‌داشته‌اند. در پکن دو رودخانه به نام های یونگ رینگ و چائوبی وجود دارد که خود زیر مجموعه حوزه آبریز هایهه به شمار می‌روند. آب وهوای پکن بسیار خشن است؛ در تابستان‌ها بسیار گرم و در زمستان‌ها بسیار سرد است.

از آنجا که پکن سابقه تاریخی بسیار زیادی دارد و پایتخت چین است، در آن جاذبه های گردشگری فراوانی وجود دارد. بدون شک مهم ترین آن‌ها دیوارهای قدیمی شهر است که روزگاری گرداگرد شهر احداث شده بودند. امروزه بسیاری از دروازه‌ها و دیوار اصلی تخریب شده‌اند و به جای آن بزرگراه‌ها و خیابان‌های جدید احداث شده است تا جریان حمل ونقل در این کلانشهر روان باشد.

علاوه بر این دیوار که روزی بر دور شهر کشیده شده است، در پکن دیوار معروف دیگری وجود دارد. این دیوار که در دوره حکومت تاتارها احداث شده است یکی از پرجاذبه ترین مجموعه قصرهای جهان را در خود جای داده است. درون این دیوار شهر ممنوعه قرار دارد. این مجموعه قصرها که در طول حکمرانی سلسله های مینگ و کینگ بر چین محل استقرار امپراتور بوده است اینک تحت عنوان موزه قصر یکی از جاذبه های گردشگری پکن به شمار می رود.

9 هزار و 999 ساختمان این مجموعه که در میان دیواری به ارتفاع 10 متر و خندقی به عمق 6 متر محصورند در سال 1987 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند و سالانه از محل بازدید گردشگران داخلی و خارجی درآمد بسیار زیادی نصیب پکن می‌کنند. این مجموعه دقیقا در شمال میدان تیان آنمن قرار دارد.

یکی دیگر از جاذبه های گردشگری پکن، میدان معروف تیان آن من است. این میدان، یادآور انقلاب کمونیستی جمهوری خلق چین است. در اطراف تیان آنمن تالار بزرگ خلق، چندین یادواره انقلاب و موزه انقلاب و تاریخ قرار گرفته‌اند.

دیگر جاذبه های گردشگری پکن دریاچه‌های مصنوعی، پارک‌ها و معابد قدیمی هستند.

شهر ممنوعه به روایتی وسیع‌ترین و کامل‌ترین مجموعه معماری چوبی در جهان بشمار می‌رود. احداث شهر ممنوعه در سال ۱۴۰۶ میلادی با دستور جو دی دومین امپراتور سلسله مینگ آغاز گردید و ظرف ۱۴ سال ساخته شد. تا سال ۱۹۱۱ میلادی و نابودی سلسله چینگ ( قریب ۵۰۰ سال) جمعا ۲۴ امپراتور در این شهر ممنوعه اقامت کرده و بر چین فرمان رانده اند. از سال ۱۹۲۴ بازدید از این مجموعه به عنوان کاخ موزه برای عموم آزاد گردید و ممنوعه بودن آن پایان پذیرفت. این اثر نادر با ساختگاهی مستطیل شکل مساحتی حدود ۷۲ هکتار را در برمی گیرد. ابعاد آن ۹۶۱ متر طول در امتداد شمال به جنوب و ۷۵۳ متر عرض در امتداد شرق به غرب است. دیواری با ارتفاع ۱۰ متر و خندقی با عرض ۵۲ متر دورتا دور مجموعه را فراگرفته است. دیوار در هر ضلع خود یک دروازه را جای داده است. بر روی ضلع جنوبی «دروازه نیمروز» (Meridian Gate) و بر روی ضلع شمالی «دروازه نیروی ایزدی» (Gate of Divine Might) قرار دارد. دیوار ها ضخیم هستند و طوری طراحی شده اند که در برابر آتش توپخانه آن زمان مقاومت کنند.

شهر ممنوعه کاملا طبق نظام تشریفاتی سلسله‌های فئودالی و اصول طبقاتی ساخته شده است. طرح کلی، وسعت ،شیوه معماری، رنگ و تزیینات همه نمایانگر امتیاز خاندان سلطنتی و سلسله مراتب اشرافی است. سه قصر این مجموعه یعنی قصر تای حه، قصر جون حه و قصر بایو حه که توجه را بیشتر جلب می‌کنند، محل اعمال قدرت امپراتوری امپرتوران و برپایی مراسم پرشکوه بوده است. قصر تای حه، مرکز تمام شهر ممنوعه و تخت سلطنتی طلایی رنگ امپراتور در این قصر دیده می‌شود. این قصر دارای مجلل ترین معماری در شهر ممنوعه است. این قصر در شمال میدان بر سکوی مرمری سفید رنگی به مساحت ۳۰ هزار متر مربع و بلندای ۸ متر ساخته شده است. ارتفاع آن ۴۰ متر است که به لحاظ ارتفاع، بلند ترین بنای شهر ممنوعه است.

در فرهنگ چین، اژدها نماینده قدرت امپراتوری است و امپراتور "پسر آسمانی" اژدهای حقیقی" نامیده می‌شود. درون قصر تای حه در بالا و پایین با حدود ۱۳ هزار شکل اژدها تزیین شده است.

تعداد قصرها و اتاق‌ها در شهر ممنوعه بسیار زیاد است. می‌گویند جمعا 5/9999 اتاق در آن وجود دارد. به اعتقاد پیشنیان چینی، اقامتگاه امپراتوران آسمانی دارای ۱۰ هزار اتاق است و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی دانسته می‌شدند باید خویشتندار بوده و نمی‌بایست از شمار اتاق‌های امپراتور آسمانی تجاوز می‌کردند. از این رو شمار اتاق‌های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از شمار اتاق‌های کاخ آسمانی است. (آن نیم اتاق ظاهرا تنها یک راه پله را در بر می‌گیرد ) .

طبق یادداشت های تاریخی، در سلسله مینگ ۱۰۰ هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این مجموعه عظیم باستانی شرکت داشته‌اند.

از دیگر اثار دیدنی این شهر میتوان به نامهای زیر اشاره کرد:

1 - دروازه نیروی ایزدی 2 -دوان من 3- معبد سلطنتی اجدادی 4- ومن(دروازه نیمروز) 5- دونگ هوامن(دروازه گلباران شرقی) 6- دروازه گلباران غربی 7- تای حه من (دروازه هارمونی بزرگ) 8- میدان هارمونی 9- قصر تای حه 10- قصر جون حه 11- قصر بایو حه 12 - دروازه و قصر صلح و آرامش 13- دروازه پاکی بهشتی 14- قصر پاکی بهشتی 15 - باغ های کاخ سلطنتی

قصر تابستاني پكن كه در سال 1750 ميلادي ساخته شده است، شاهكاري در طراحي باغ‌هاي چيني است. در اين محوطه چشم‌انداز طبيعي تپه‌ها و آب‌ها با سرسراها، معابد، پل‌ها و قصرهاي ساخته دست بشر تركيب شده است و مجموعه‌اي هماهنگ كه واجد ارزش‌هاي زيباشناختي والايي است را به وجود مي‌آورد. مجموعه باستاني قصر تابستاني پكن از سال 1998 در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت شده است.

تپه «عمر طولاني» (با ارتفاعي حدود 60 متر) و درياچه كونمينگ (كه حدود دو سوم مساحت كل مجموعه را تشكيل مي‌دهد) مهم‌ترين عناصر طبيعي مجموعه قصر تابستاني پكن هستند. اين مجموعه كه در كل نزديك به 3 كيلومتر مربع مساحت دارد، حدود 70 هزار متر مربع از عمارت‌هاي گوناگون را در خود جاي داده است. مجموعه قصر تابستاني در حومه ناحيه هايديان و در 15 كيلومتري مركز پكن واقع شده است. هسته اوليه اين مجموعه در زمان حكومت سلسله جين (1234 ـ 1115) ساخته شد و طي دوران حكومت امپراتوران فئودال اين سلسله گسترش يافت. اما در دوره حكومت سلسله كينگ (1911 ـ 1644) بود كه اين مجموعه به شكل فعلي خود درآمد و به يك باغ مجلل سلطنتي تبديل شد كه اسباب سرگرمي خانواده‌هاي سلطنتي را فراهم مي‌آورد. مجموعه قصر تابستاني پكن مانند بسياري ديگر از مجموعه باغ‌هاي سلطنتي چين از سه تپه و پنج باغ (تپه عمر طولاني، تپه چشمه يشم و تپه معطر؛ باغ خيزاب‌هاي زلال، باغ بهار جاودان، باغ كمال و تابندگي، باغ آرامش و تابندگي و باغ آرامش و لذت) تشكيل شده است. صنعت‌گران و هنرمنداني كه در ساخت اين مجموعه شركت داشتند با سرمشق قرار دادن طبيعت، مناظري بديع و عمارت‌هايي خلق كردند كه نمونه‌اي از اوج معماري و هنر چين در آن زمان است. مجموعه قصر تابستاني پكن كه حول محور «برج بخورات بودايي» ساخته شده است، بيش از 3 هزار سازه و عمارت كوچك و بزرگ چون پل‌ها، راهروها، تالارها، برج‌ها و... را در خود جاي داده است. اين مجموعه را مي‌توان به چهار محوطه اصلي كه عبارتند از: محوطه تپه پيشين، محوطه تپه پسين و پشت درياچه، محوطه بارگاه و محوطه جلوي درياچه تقسيم كرد.

محوطه تپه پيشين: اين محوطه باشكوه‌ترين بخش قصر تابستاني پكن است و بيشترين بناها و عمارت‌هاي اين مجموعه را در خود جاي داده است. اين محوطه از طرحي متمايز با ديگر نقاط مجموعه برخوردار است و عمده عمارت‌هاي آن در طول محوري ساخته شده‌اند كه درياچه كونمينگ را به مركز تپه وصل مي‌كند. از جمله عمارت‌هاي مهمي كه در اين محوطه قرار گرفته‌اند مي‌توان به دروازه ابرهاي متفرق، تالار ابرهاي متفرق، تالار افتخار اخلاقي، برج بخورات بودايي، تالار بحر خرد و... اشاره كرد.

محوطه تپه پسين و پشت درياچه: هر چند عمارت‌هاي كمتري در اين بخش به چشم مي‌خورند، اما اين محوطه از نظر چشم‌انداز طبيعي بسيار زيبا و چشم‌نواز است و درختان هميشه سبز انبوه و گذرگاه‌هاي پيچ در پيچي را در خود جاي داده است. بازديدكنندگان از اين محوطه آرامش و زيبايي نادري را تجربه مي‌كنند كه در كمتر نقطه‌اي از جهان مي‌توان نظير آن را پيدا كرد. از جمله زيباترين بخش‌هاي اين محوطه مي‌توان به باغ جاذبه‌هاي هماهنگ و كوي سوژو اشاره كرد.

محوطه بارگاه: اين محوطه جايي است كه امپراتريس دواگر سيكسي و امپراتور گوانگجو با صاحب‌منصبان و وزراي خويش ديدار مي‌كردند و به رتق و فتق امور مملكتي و استراحت مي‌پرداختند. بازديدكنندگان از اين محوطه پس از عبور از دروازه شرقي عمارت‌هاي اصلي تشكيل‌دهنده قصر تابستاني پكن را مي‌بينند كه عبارتند از تالار سخاوت و طول عمر (كه دفتر كار امپراتور محسوب مي‌شده است)، تالار خيزاب‌هاي يشمي (كه محل زندگي امپراتور گوانگجو بوده است)، تالار طول عمر شادمانه (كه محل زندگي امپراتريس سيكسي بوده است) و تالار فضيلت و تناسب (كه محل سرگرمي امپراتريس بوده است.

محوطه جلوي درياچه: اين محوطه كه از نظر مساحت بزرگترين بخش مجموعه است، درياچه كونمينگ و سواحل شرقي و غربي آن را در خود جاي داده است. پل هفده قوس و جزيره نانهو در كنار خود درياچه كه با امواج كوچك و لرزان به استقبال درختان بيد مجنوني مي‌آيد كه براي بوسه زدن به سطح آب سر بر روي درياچه خم كرده‌اند، از ديدني‌ترين قسمت‌هاي اين محوطه هستند.

مانند بسياري ديگر از قصرها و باغ‌هاي سلطنتي پكن، بخش‌هاي زيادي از مجموعه قصر تابستاني در سال 1860 و در جريان هجوم نيروهاي انگليسي و فرانسوي به چين دستخوش ويراني و آتش شد. اما در سال 1888 امپراتريس دواگر سيكسي از محل بودجه نيروي دريايي چين، به مرمت اين مجموعه اقدام كرد، آن را باغ تابستاني خواند و به اقامتگاه خود تبديل كرد. همچنين اين مجموعه بار ديگر در سال 1900 و در جريان هجوم نيروهاي متحد هشت كشور به چين صدمه ديد كه آسيب‌هاي ناشي از اين حمله نيز در سال 1902 ترميم شد.

در سال 1924، هنگامي كه پس از پيروزي انقلاب چين آخرين امپراتور اين كشور از شهر ممنوع بيرون رانده شد، درهاي مجموعه قصر تابستاني پكن نيز مانند بسياري ديگر از بناهاي سلطنتي اين كشور به روي عموم مردم گشوده شد.

معبد آسمانی بزرگ ترین و کامل ترین قربانگان باستانی در چین به حساب می آید. پادشاهان سلسله های مینگ و چینگ هر سال در این معبد مراسم پرشکوهی برای آسمان و برکت محصولات فراوان بر پا کرده اند . شاه در چین فرزند آسمان نامیده می شده و با این هویت کشور را حکمفرمایی می کرده است . لذا برگزاری مراسم قربانی آسمان اختیار خاص شاه بوده است معبد آسمانی در جنوب شهر ممنوعه قرار دارد و مساحت آن 4 برابر شهر ممنوعه است . جنوبی ترین دیوار معبد آسمانی چهار گوشه ؛ نشانه زمین و شمال ترین ضلع دیوار نیم دایره نشانه آسمان است . این طراحی از ایده باستانی چین درباره آسمان گرد و زمین چهار گوشه سر چشمه گرفته است .معبد آسمانی به معبد داخلی و خارجی تقسیم می شود و دو دیوار گرد دوردور آن را فرا گرفته است . ساختمانهای اصلی در یک خط از جنوب تا شمال معبد داخلی آرایش یافته است که شامل یوان چیو ؛ "خوان چون یو" و سالن" چی نیان" می باشد .

" یوان چیو" یک سکوی سنگی دارای سه طبقه است ؛ قطعات سنگهای پله ای و نرده ها همگی با عدد نه در نه نصب شده است . زایراعدد نه نماد آسمان ها می باشد سکوی" یوان چیو" محل اصلی برای نیایش آسمانی است .

"خوان چون یو" سالن بزرگ دوار با ترکیبات چوبی است و از دیدنی های شگفت آور این قسمت ؛ شنیدن انعکاس صدا از دیوار سنگ است . اگر دو نفر جداگانه در دو طرف دیوار شرقی و غربی بایستند و به طرف شمال چهره به دیوار صحبت کنند؛ امواج صدای آنان به وضوح و دایما به گوش طرف مقابل می رسد

سالن "چی نیان" با شکوه ترین ساختمان معبد آسمانی است و ارتفاع آن سی و هشت متر و قطرآن سی و دو ممیز هفتاد و دو متر است و بر پایه سنگی دوار قرار دارد . پادشاهان هر سال در این سالن مراسم برکت محصولات فراوان را برگزار می کردند.

اگر به پکن سفر کنید حتما از دیوار چین – شهر ممنوعه و پارک تابستانی و معبد آسمانی دیدن کنید زیرا این آثار نماینده عالی ترین سطح معماریهای باستانی چین است. در این میان معبد آسمانی کاملترین و دامنه دارترین مجموعه معماریهای موجود عبادی این کشور است.

دیوار بزرگ چین يكی از شاهكارهای معماری بشر است. این دیوار مانند یک اژدهای عظیم، به طول 6700 کیلومتر از میان صحراها، چمنزارها، کوه ها و فلات ها، از غرب تا شرق کشور چین عبور کرده است. اين ديوار حدود ۲۷۰۰ سال پيش ساخته شده است. این دیوار عظیم الجثه در اصل در ایالات "یان"، "زائو" و "کین" در فصول مختلف سال در برابر هجوم لشگر های متخاصم، همانند یک دیواره دفاعی و یک اثر نفوذ ناپذیر، برای جلوگيری از يورش قبيله های وحشی به شهرها ساخته شده است. در ساختن این دیوار، از مصالح و نیروهای انسانی بیشماری از جمله سربازان، زندانیان و مردم بومی استفاده شده است. دیوار چین سمبل و نشانه بارزی از خرد، پشتکار و سر سختی مردم چین است. اما يكی از نكات جالب توجه كه در ساخت اين ديوار وجود دارد، استفاده از آرد برنج در ساختار آجرهای آن است. به اين شكل كه معماران و طراحان ديوار چين برای آنکه به آجرهای ديوار استحكام بيشتری ببخشند، به تركيبات سازنده آن، آرد برنج نيز افزودند تا دوام و قدرت ديوار را افزايش دهند.

قسمت اعظم این دیوار که امروزه شاهد آن هستیم، در زمان امپراطوری "مینگ" ساخته شد. که از گذرگاه shanhaiguan در شرق چین شروع شده و تا گذرگاه jiayuguan در غرب ادامه دارد که در این میان از استان های Liaoning ، Hebei ، Beijing ، Tianjin ، Shanxi ، Inner Mongolia ، Ningxia ، Shaanxi و Gansu عبور می کند.

دیوار چین که یکی از هفت اعجاز جهان شمرده می شود ، در جهان به لحاظ زمان ساخت طولانی ترین و بزرگترین مهندسی تدافعی نظامی در قدیم است . این دیوار در نقشه جغرافیایی چین 7000 کیلومتر امتداد یافته است. در تاریخ دو هزار و اندی ساله چین، حکمرانان دوران مختلف به ساخت دیوار چین پرداختند . تا اینکه طول دیوار به 50 هزار کیلومتر رسید. این میزان معادل گردش به دور کره زمین است .

دیواری که اکنون مردم مشاهده می کنند ، دیوار متعلق به سلسله مینگ (سال 1368 – سال 1644 ) است از غرب به دروازه " جایو گوان " در استان گان سو چین و از شر ق به ساحل رود یالو جیان در استان لیائو نینگ در شمال شرقی چین منتهی می شود و درمیان آن 9 استان- شهر و ناحیه خود مختار به طول 7300 کیلومتر وجود دارد و مردم آن را دیوار طولانی می نامند. . دیوار چین معمولا با آجرهای بزرگ و سنگ مستطیل ساخته شده و در وسط آن خاک و خرده سنگ ریخته شده و ارتفاع آن 10 متر است در پهنای دیوار برای عبور چهار اسب کافی است و در یک ردیف عرض آن 4 -5 متر است تا در زمان انتقال غلات و سلاحها مشکلی ایجاد نشود . دیوار چین تجسم درایت و رنج و زحمت میلیونها چینی در دوره باستان چین است . این اثر پس ازهزاران سال از بین نرفته و دارای دلربایی فناناپذیر و سمبل روحیه ملیت چین است .

این بنای عظیم را از فضا و با چشم غیر مسلح در زمانی که سطح جو از غبار و سطح زمین از ابر عاری باشد می توان دید.

این میدان در مرکز شهر پکن قرار گرفته است و به عنوان بزرگترین میدان شهری دنیا با مساحت 440.000 متر مربع (حدود 109 هکتار) شناخته شده است که با این ابعاد میتوان برای 10.000.000 چینی خانه تهیه نمود.

این میدان با هزاران گل پر زرق و برق زیبا تزئین شده است و رقص پرچم کشور چین در باد و در میان لین گلها چیزی است که هیچ گردشگری آن را از دست نمی هد.این میدان با بزرگ با بناهای متعددی مانند بنای قهرمانان سالن یادبود مائوتسه تونگ موزه ملی چین وتالار بزرگ خلق چین احاطه و تزئین شده است که روزانه هزاران گردشگر را به خود جلب می کند.

در مرکز این میدان بنای یادبود قهرمانان کشور با 37.94 متر ساخته شده از سنگ گرانیت به یاد قهرمانان ملی چین چشم هر بیننده ای را به خود خیره میکند.

برج معروف تیان آن من یا بنای ممنوعه در جنوب این میدان در سال 1417 در دوران سلسله مینگ (1644-1368) ساخته شده است که در آن زمان بر اساس بیانیه ای مردم عادی از ورود و بازدید به این کاخ ممنوع شدند.

همچنین در جنوب میدان سالن یادبود مائو تسه تونگ اولین رئیس جمهور چین قرار دارد که بشدت توسط مردم چین مورد احترام و تحسین است.این بنا در سال 1977 ساخته شده و دارای 3 قسمت متفاوت سامل سالن اصلی سالن شمال و جنوب می شود که جسد مائو تسه تونگ در تابوتی بلورین در سالن اصلی به نمایش عموم گذاشته شده است.

در شرق این میدان موزه ملی چین که گنجینه بسیار بزرگی از تاریخ فرهنگ و تمدن کشور چین است قرار دارد.این موزه شامل بیش از 3.000.000 میلیون اثر تاریخی و 4500 مقاله و سند تاریخی است که تاریخ فرهنگ و تمدن درخشان چین را به نمایش می گذارد.

در غرب این میدان تالار بزرگ خلق چین قرار دارد که در سال 1959 ساخته شده است و مساحتی در حدود 170.000 هزار متر مربع را شامل می شود.این بنا به دلیل برگزاری کنگره خلق چین به تالار بزرگ خلق نامیده میشود.این بنا یکی از ساختمانهای با شکوه میباشد که در بدو ورود ستونهای بلند مرمر سفید با لوسترهای کریستال بزرگ چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند.

این آرامگاه در منطقه Changping در 50 کیلومتری شمال غرب شهر پکن قرار گرفته است.این آرامگاه شامل مجموعه ای از 13 آرامگاه از پادشاهان سلسله مینگ (1368-1644) می باشد که در مجموع شامل 7 معبد برای Concubines و یک قبر برای eunuchs که در مجموع این منطقه را به یکی از معروفترین معابد دنیا مبدل کرده است که همه ساله میلیونها گردشگر از این محل بازدید میکنند و باعث گردید که در سال 2003به ثبت جهانی یونسکو برسد.

این سیزده آرامگاه از لحاظ سبک معماری و تزئینات کاملا مشابه و یکسان هستند و تنها تفاوت آنها در اندازه آنها می باشد.بزرگترین آنها معبد چانگ لینگ(Changling ) و کوچکترین آن معبد یونگ ( Yongling( میباشد.تمامی این معابد توسط مسیری به نام راه مقدس به یکدیگر مرنبط می شوند.قدیمی ترین معبد آرامگاه چانگ می باشد که در سال 1409 و به مدت چهار سال احداث گردید که محل دفن Zhu Di سومین امپراطور سلسله مینگ میباشد این معبد دارای 3 حیاط میباشد که کف و سالنهای آن با کاشیهای لعابدار تزئین شده است. این ساختمان یکی از بزرگترین ساختمانها و معابد چوبی چین است.

آرامگاه Dingling تنها آرامگاه این مجموعه است که عملیات باستانشناسی بر روی آن انجام شده است که آثار به دست آمده نیز در همان محل نمایش داده می شود.

در قسمت پشت این معبد دالان زیرزمینی وجود دارد که از طریق آن بازدیدکنندگان می توانند به بخشی از کاخ وارد شده و از آثار تاریخی آن بازدید به عمل بیاورند .

این پارک در منطقه Xicheng واقع شده و دارای سابقه ای 1000 ساله است که در طول 5 سلسله حکومتی به ترتیب زیر ساخته و نگهداری شده است:

the Liao (916-1125)

the Jin (1115-1234)

the Yuan (1271-1368)

the Ming (1368-1644)

the Qing (1644-1911)

مساحت کل این باغ 69 هکتار که نیمی از این باغ توسط آب احاطه شده است و کل این مجموعه به چهار قسمت متفاوت با اسامی گوناگون تقسیم می گردد.

از قسمتهای مهم این پارک می توان به معبد Yong'an اشاره کرد که بزرگترین مجموعه این پارک است و به معبد صلح نیز موسوم میباشد. این معبد از چندین سالن برج نگهبانی و دیوار حائل است.این معبد محلی برای عبادت خدایان مختلف بوده است

سمبل این پارک معبدی لامائی است که در بالاترین نقطه پارک قرار گرفته است و 36 متر ارتفاع دارد و در سال 1651 ساخته شده است و 2 قطعه از بدن بودا در این محل نگهداری می شود. در قسمت غرب این معبد محل استراحت و زندگی پادشاهان سلسله Qing بوده است.

در قسمت جنوب پارک شهر مدور قرار دارد که بوسیله دیواری احاطه گردیده است.سالن Chengguang که با کاشیهای لعاب دلر رنگارنگ تزئین گردیده است و پادشاهان سلسله مینگ از این محل مراسم های مختلف و گوناگون از جمله آتش بازی را تماشا می کرده اند. و یک مجسمه بودا از جنس سنگ یشم مرغوب در سالن اصلی این کاخ قرار دارد.

یکی از مهم ترین و زیبا ترین قسمتهای این پارک سالن 9 اژدها و 5 اژدها است که باید دیده شود.گفته میشود که سالن 5 اژدها محلی بوده است که خدایان مونث برای ماهیگیری و تفریح از آن استفاده می کرده اند و این سالنها بوسیله یک پل که بشکل اژدهائی در حال شنا کردن میباشد به یکدیگر متصل می شوند.

سالن 9 اژدها در سال 1756 ساخته شده است دیوارهای این سالنها بوسیله آجرهای لعابدار رنگارنگ و همچنین1376 مجسمه کوچک بودا تزئین شده اند که جلوه بسیار زیبائی را به این محل داده است .

این معبد یکی از بزرگترین و بهترین معابد حفظ شده در شهر پکن است که متعلق به سال 1694 و سالهای حکومت سلطنت Qing (1644-1911) می باشد و به عنوان محل استراحت و زندگی امپراطور Yongzheng ( سومین پادشاه این سلسله ) بوده است.این معبد در سال 1744 به طور کلی تغییر کاربری داده و به یک معبد تبدیل میگردد.

مساحت این معبد 66.400 متر مربع است که به عنوان یک کاخ کوچک با کاشیهای لعاب دار زرد رنگ و سقفی قرمز رنگ با کاشیهای نفیس می باشد.

براساس معماری کهن وسنتی کشور چین هر یک از عناصر معماری این معبد در تقارن با سالن اصلی است که در محور شمال به جنوب قرار گرفته است این معبد دارای 5 سالن اصلی است که در اطراف حیاط اصلی جنوبی قرار گرفته است این سالنها به ترتیب عبارتند از: سالن پادشاه آسمانی سالن هماهنگی سالن صلح سالن برکات سرمدی و سالن چرخ دارما این معبد مجموعه کاملی از انواع معماریهای دوره های مختاف حکومتی مانند Han, Manchu, Mongolian Tibetan می باشد که به شکوه معماری این معبد افزوده است.

حیاط جنوبی:

در حیاط جنوبی یک دیوار بزرگ و 3 ساختمان به سبک معماری چینی به نام Pailou توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند و نوید ورودی ساختمان معبد را به بیننده می دهد.بعد از یک پیاده روی از طریق مسیر سلطنتی به دروازه Zhaotai خواهید رسید که دروازه ورودی به حیاط شمالی است.جائی که یک برج ناقوس و یک برج دیده بانی نظاره گر ورود بازدید کنندگان است.

سالن پادشاهان آسمانی:

این سالن در حقیقت یک ورودی به چهار سالن دیگر می باشد.در چهار گوشه این سالن زنگهائی که بر روی آنها به زبان سنسکریت نوشته هائی وجود دارد باعث تزئین سالن گردیده است و همچنین بر روی درهای این سالن اشعاری نوشته شده است که بر زیبائیهای این سالن افزوده است و فضائی روحانی را به این سالن بخشیده است.نام این معبد از تصاویر چهار پادشاه که در این معبد وجود دارد گرفته شده است.در مرکز این سالن مجسمه Maitreya قرار دارد که با مهربانی به هر بیننده ای لبخند می زند.

سالن هماهنگی و صلح:

اگر در بیرون از پله های سالن پادشاهان بایستید در مقابل شما حیاطی قرار می گیرد که حیاط سالن هماهنگی و صلح است سالنی که خود دارای 4 بخش دیگر است.در این سالن 3 مجسمه بودا قرار گرفته است که به نامهای زیر خوانده می شود:

Sakyamuni بودای حال Kasyapa بودای گذشته و Maitreya Buddha یا بودای آینده

در مقابل این سالن تپه ای قرار دارد که دارای ارزش زیادی بوده و به عنوان یکی از مقدسات بودا محسوب می گردد.

چهار سالن دیگر محلی هستند که لاما در آن دروس مختلف مانند بودیسم باطنی پزشکی نجوم جغرافیا و غیره را می آموخته است.در حیاط این قسمت یک دیگ مسی مخصوص پخت و پز قرار دارد که متعلق به سال 1747 میباشد و جزء آثار تاریخی بسیار نفیس پکن و چین می باشد.

تالار برکات سرمدی:

این سالن درست در کنار حیاط امپراطور Yongzhen قرار دارد یعنی زمانی که وی یک شاهزاده بود.3 تصویر از بودا جلوه ویژه ای به این سالن داده است این تصاویر عبارتند از :

Amitabha یا بودای زندگی ابدی بودای پزشکی و بودای شیر که 2 تصویر از بودای Tara با عنوان سبز و سفید از دیگران مهم تر است و نیز تصویر سبز آن کاملا استثنائی بوده که از 4000 قطعه ابریشم و در رنگهای مختلف ساخته شده است.

سالن چرخ دراما:

این سالن محلی است که لاما در آن مراسم مذهبی را اجرا می کرده است و همچنین کتاب sutra را در این محل می خوانده است.در این سالن مجسمه ای از Tsong Khapa قرار دارد که به عنوان پدر کلاه زردان بدائیان تبت می باشد.

بر روی دیوارهای این معبد تصاویر زیبائی وجود دارد که شرح کاملی از زندگی و احوالات Sakyamuni یکی دیگر از رهبران بودائی به بازدیدکننده می دهد.همچنین در این قسمت برخی از کتب و اسناد بودائی به نمایش گذاشته شده است.

سالن شادی بی نهایت:

این سالن آخرین سالن از مجموعه سالنهای این معبد هستند که در بالاترین قسمت این معبد قرار گرفته است و در 3 طبقه و 2 غرفه کوچکنر است.در سالن اصلی این قسمت مجسمه ای از Maitreya قرار دارد که به عنوان هدیه ای از طرف Dalai به پادشاه Qianlong فرزند امپراطور Yongzheng بوده است.این مجسمه بسیار زیبا از یک درخت صندل بسیار نادر تهیه شده است .یکی دیگر از زیبائیهای این ساحل دیواری است که بر روی آن تصویر 99 اژدها منبت کاری شده است و از ارزش بسیار زیادی برخوردار است.

این ساختمان در غرب میدان تیان آن من قرار گرفته و به مجلس ملی خلق چین موسوم می باشد که به مناسبت دهمین سالگرد مراسم تاسیس جمهوری خلق چین در سال 1959 در طول 10 ماه ساخته شد. معمار این بنای بزرگ Zhang Bo می باشد که دارای 171.800 متر مربع مساحت و برای حدود 10.000 نفر شرکت کننده طراحی گردیده است. این ساختمان دارای 3 قسمت اصلی ( بخش مرکزی سالن اصلی و سالن مجلس) می باشد همچنین دارای بخشهای مختلف دیگری مانند سالن مذاکرات سالن طلائی بخش شمالی سالن مهمانان و سایر بخشهای جنبی می باشد.سقف این بنا دارای تزئینات بسیار زیبائی از چراغهای بسیار زیبا می باشد که با ستاره ای بزرگ در وسط آن تزئین شده است همچنین در اطراف آن امواجی طراحی شده است که نشان از ملت چین می باشد.یکی از سالنهای مهم این مجتمع سالن امور خارجه می باشد که با 7000 متر مربع می تواند تا 7000 مهمان را در خود جای داده یا تا 5000 مهمان را برای صرف شام پذیرائی کند.ایت سالن به مناسبت ورود ریچارد نیکسون به چین در سال 1972 تجهیز گردید. تالار بزرگ مردم، مرکز سیاسی پکن و خانه کنگره ملی خلق است. هر سال، در ماه مارس،این سالن بزرگ میزبان جلساتمختلف حزب کمونیست چین و کنگره خلق ملت چین می باشد که این جلسات به مدت 2 تا 3 هفته در سالن اصلی به اجرا در می آید. دربهای این ساختمان عظیم بر روی مردم و بازدید کنندگان باز است که می توانند از مسیرهای مشخص شده به بازدید این مرکز بپردازند.

این موزه در شرق میدان تیان آن من قرار گرفته است و مرکز نمایش تاریخ و هنر مردم چین می باشد . این مرکز در سال 1959 تاسیس و در سال 2003 مورد بازسازی مجدد قرار گرفته است. این موزه با 65000 متر مربع مساحت دارای 2 بخش متفاوت می باشد:

1- موزه انقلاب مردم چین در بخش شمالی

2- موزه تاریخ چین در قسمت جنوبی.

این موزه پس از بازسازی و تعمیرات در سال 2003 به 191.900 متر مربع افزایش مساحت داد.

این موزه شامل آثار تاریخی چین از دوره Yuanmou Man (یک و نیم میلیون سال قبل) تا Qing Dynasty (آخرین امپراطوری) می باشد. این موزه شامل 620.385 قطعه اثر تاریخی می باشد که در بخشهای متفاوت به نمایش گذاشته شده است.یکی از شاخص ترین آثاری که در این موزه به نمایش گذاشته شده است شیء به شکل گلدان می باشد که متعلق به 3000 سال قبل بوده و بزرگترین اثر برنزی دنیا می باشد.

این پل در 15 کیلومتری جنوب غربی پکن قرار دارد و به پل Guangli نیز موسوم می باشد که 2 ساحل رودخانه Yongding را به یکدیگر متصل می کند.این پل قدیمی ترین پل پکن و جهان می باشد.

این پل در سال 1189 و توسط سلسله Shizong ساخته شد این پل بر اثر سیلابهای سخت رودخانه چندین بار تخریب گردید که در سالهای 1444 و 1698 بازسازی کلی گردید. این پل 260 متری دارای 11 قوس و دهانه می باشد. از ویژگیهای جالب و زیبای این پل ردیف شیرهای سنگی در دو طرف پل می باشد که تعداد آنها به 485 عدد می رسد و هیچ یک از این شیرها با یکدیگر مشابه و مساوی نیستند و با یکدیگر متفاوت می باشند که بر اساس نظر اهالی و مردم شهر این شیرها هستند که از پل محافظت می کنند.

یکی از ویژگیهای تاریخی این پل اجرای مراسم ماه پاییز بر روی این پل بوده است که از روی پل دارای نما وویژگی خاصی در آسمان و تصویر آن بر روی رودخانه بوده است.

این پل در اصل به نام Guangli می باشد اما مردم پکن و اهالی اطراف پل آن را به نام Lugou Qiao یا Reed Ditch Bridge نیز می خوانند و در دوران کهن گذشته آن را یکی از 8 منظر بزرگ چین می شناختند که در ائایل صبح انعکاس نور خورشید در آب رودخانه تصویر بسیار زیبائی از پل و معماری آن را به ترسیم در می آورد.

این پل همچنین از این جهت به پل مارکوپلو موسوم است که وی در سفر خود به پکن از این پل بازدید نموده و شرحی از آن را به رشته تحریر درآورده است.

معبد زنگ بزرک یا Da Zhong Temple که در لفظ عامه مردم به Jue Sheng Temple نیز موسوم است یکی از معابد بودائی قدیمی است که در جاده Beisanhuan واقع گردیده است. ین معبد قدیمی در سال 1733 و در زمان حکومت امپراتور Yongzheng از سلسله حکومتی(Qin (1644-1911 تاسیس گردید.

این معبد قدیمی دارای زنگی بسیار بزرگ می باشد که شهرت اصلی این معبد از این زنگ گرفته شده است این زنگ دارای 46 تن وزن و 5.5 متر ارتفاع می باشد که می تواند صدای زنگی به بزرگی 120 دسیبل را ایجاد نماید و صدای آن تا فاطله 50 کیلومتری در محیط سکوت نیمه شب شنیده شود. از ویژگیهای معروف این زنگ نه به خاطر وزن زیاد یا صدای بسیار بلند آن بلکه به خاطر مشخصات 230.000 بودائی است که بر روی آن ثبت شده است.

این معبد در جنوب غربی مرکز شهر پکن واقع شده است و یکی از معابد معروف بازسازی شده این شهر است . این معبد ابتدا در سال 654 و در دوره حکومت خاندان Tang و بوسیله امپراطور Li Shimin ساخته شد که سپس در دوره سلطنت Zhengtong (1436–1449) و خاندانMing مورد بازسازی مجدد قرار گرفت. مساحت این معبد 6700 متر مربع می باشد که دارای آتار نفیس تاریخی و معماری در داخل خود مانند کنده کاریها و حجاریهای نفیس از جنس برنز شیر سنگی بزرگ و زیبا مجسمه بودا و سایر قسمتهای معبد که بسیار جذاب و دیدنی می باشد. همچنین این معبد دارای بیشترین آثار خطی موجود بودائی از دوره حکومتی خاندان Ming و Qingمی باشد که در نوع خود بسیار ارزشمند و قابل توجه می باشد. معماری این بنا از جمله معماریهای ناب چینی است که ساختمان اصلی در مرکز حیاط قرار گرفته است و سایر بناها در اطراف بنای اصلی گسترده شده اند که عبارتند از دروازه معبد آسمانی سالن پادشاه سالن اصلی سالن بزرگ برج زنگ و غیره.

برخی از مجسمه های تزئینی در این معبد از جمله زیباترین و با ارزش ترین مجسمه های چین می باشد.

پارک جنگلی المپیک پکن از عناصر المپیک تابستانی پکن میباشد که برای المپیک 2008 طراحی شده است.

یک پروژه برای مرکز تفریحی، فروشگاهی و اداری میباشد که به سفارش کمپانی «سوهو» چین در پکن طراحی و اجرا گردیده است و امروزه بسیاری از گردشگران تور چین از این مکان بعنوان یکی از دیدنی های پکن یاد می کنند . این بنا یکی از زیباییهای پکن محسوب میشود به گونه ای که حیاط بزرگ داخلی در این پروژه بازتابی از معماری سنتی چینی بوده است.

یا تئاتر بزرگ ملی چین یکی از دیدنیهای پکن و ساختمانی زیباست که طراح این ساختمان «پل اندرو» معمار فرانسوی میباشد.این ساختمان زیبا که به نام مرکز هنرهای نمایشی ملی چین نام گذاری شده، در میان عموم مردم به "تخم مرغ بزرگ" معروف است.مرکزی که از سال 2007 بنیانگذاری شد. جالب اینکه هرساله به مناسبت سالگرد افتتاح آن، در این سالن اجرای برنامه های گوناگون هنری انجام می پذیرد که به مرور زمان این مراسم به سنتی سالانه تبدیل شده و مردم زیادی هم از آن استقبال می کنند . البته لازم به ذکر است که مرکز هنرهای نمایشی ملی چین در واقع خانه اپرا در پکن است که بدنه خارجی این بنا از تیتانیوم و به شکل گنبد شیشه است و اطراف آن با دریاچه ای مصنوعی محصور شده.ساختمان این بنا کاملا در غرب میدان تیان آن من و در نزدیکی شهر ممنوعه واقع شده.این ساختمان دارای سالن های اپرا و باله، سالن اجرای موسیقی و سالن تئاتر است که هر کدام آن ها دارای فضایی با بیش از 2000 صندلی است.

بزرگ ترین آکواریوم در دنیاست که روی خشکی ساخته شده.این مجموعه یکی از برترین جاذبه های گردشگری چین و دیدنیهای پکن میباشد.در این آکواریوم تعداد بسیار زیادی از حیوانات و ماهی ها و موجودات بزرگ و کوچک دریایی نگهداری می شوند.به همین خاطر توانسته است گروههای زیادی از دوستداران طبیعت و محیط زیست و بالاخص دوستداران و محققان زندگی حیوانات دریایی را از سراسر جهان به خود جذب نماید.

مجسمه غول پيكر بودای لشان از دیدنی های چین است که واقع در سی چوان یکی از شهر های دیدنی چين، بزرگترين پيكره سنگي بوداي موجود در جهان است. بوداي لشان مجسمه اي است در هيئت می تریا ، پابرهنه با گوش هايي آويزان، موهايي آراسته به صورت مارپيچ و گيس مانند، قفسه سينه اي برآمده و در معرض نمايش و دستاني که روي زانوان تكيه داده شده است. در زير پاي اين مجسمه يک رودخانه عبور مي کند.این مجسمه یکی از مکان های دیدنی چین است .

تریا در سنت بودايي شخص بوداي اينده است که براي راهنمايي و موعظه ظهور خواهد کرد. ريشه اصلي اين کلمه سانسکريت بوده و به معناي دوستي است. پرستش می تریا در قرون چهارم تا هفتم بين پيروان بودا متداول بوده و تصاوير مختلفي از او همه جا وجود داشته است. در بين آن تصاوير بوداي لشان، ديدني ترين آنهاست. مجسمه غول پيکر بوداي لشان که یکی از جاذبه های دیدنی جین است از لحاظ شهرت هم پاي مجسمه هاي ايستاده بودا در بامیان افغانستان است که همه آنها به عنوان ميراث فرهنگي بشري حفظ و نگهداري مي شوند. ارتفاع دو مجسمه بوداي بامیان در افغانستان در حالت ايستاده 38 و 53 متر است که از لحاظ ارتفاع دومين و سومين مجسمه های سنگی بودا در دنيا هستند .